Maksymilian Faktorowicz urodził się 18 lutego 1872 r. w Zduńskiej Woli niedaleko Łodzi w polsko-żydowskiej rodzinie. Był producentem i wynalazcą kosmetyków, założycielem marki kosmetycznej Max Factor. Właśnie on wynalazł kosmetyki, które dziś w połączeniu ze sobą składają się na damski make-up. Z jego pomysłów powstał m.in. podkład w płynie. Szminkę zamknął w sztyfcie, a kosmetyki spakował do tubek. Współpracował z gwiazdami ówczesnego kina.
To jemu charakterystyczne rude loki zawdzięczała Rita Hayworth, a Boris Karloff swoją upiorną charakteryzację w filmie „Frankenstein”.
W wieku 14 lat zaczął swoją pierwszą pracę w roli pomocnika w miejscowej drogerii. Zgłębiał tam tajniki dotyczące nowoczesnej pielęgnacji skóry oraz sztuki makijażu. Poza tym nieustannie eksperymentował z zapachami i kolorami. Właściciel drogerii wykonywał także peruki i ta praca szczególnie inspirowała młodego Faktorowicza.
W 1892 r. wyjechał na stałe do Moskwy, gdzie otworzył własny sklep drogeryjno-perukarski. Faktorowicz szybko związał się ze środowiskiem aktorów teatralnych Cesarskiego Teatru Imperialnego, których charakteryzował i malował do ról. Dzięki jego ogromnemu talentowi wkrótce zaopatrywała się u Faktorowicza także cała moskiewska arystokracja, w tym Aleksander Romanow, a nawet Mikołaj II. To pozwoliło mu uzbierać fundusze na wymarzoną podróż do USA.
Kluczowe Innowacje i Wynalazki Maxa Factora
| Rok | Wynalazek/Innowacja | Opis/Cel | Wpływ/Znaczenie |
| 1914 | Flexible Greasepaint | Pierwszy kosmetyk stworzony specjalnie dla filmu, cienka, kremowa baza w 12 odcieniach, która nie pękała i wyglądała naturalnie w zbliżeniach. | Zrewolucjonizował makijaż filmowy, czyniąc go standardem ery kina niemego. |
| 1916 | Sprzedaż produktów publiczności | Cienie do powiek i kredki do brwi dostępne poza branżą filmową. | Początek demokratyzacji glamouru, udostępnianie hollywoodzkich trendów szerokiej publiczności. |
| 1918 | Zasada Harmonii Kolorów | Koordynacja odcieni makijażu z naturalnym kolorem cery, oczu i włosów. | Podstawa spersonalizowanego makijażu, stosowana do dziś. |
| 1920 | Ukucie terminu „make-up” | Spopularyzowanie terminu „make-up” dla ogółu społeczeństwa, zmieniające jego negatywne konotacje. | Przełamanie stereotypów, uczynienie makijażu akceptowalnym społecznie. |
| 1926 | Wodoodporny makijaż teatralny | Opracowany z Frankiem Factorem dla filmu „Mare Nostrum”. | Pierwszy wodoodporny makijaż, innowacja dla wymagań scenicznych i filmowych. |
| 1928 | Panchromatic Make-up | Kosmetyki stworzone specjalnie do filmów czarno-białych (dźwiękowych), niwelujące cienie i odbicia światła. | Zdobył za to Oscara; kluczowy dla przejścia na nowe technologie filmowe. |
| 1928 | Lip Gloss (Lip Pomade) | Stworzony dla aktorek filmowych, aby nadać ustom błyszczący wygląd. | Protoplasta błyszczyków, powszechnie dzisiaj używanych. |
| 1930 | Wynalezienie błyszczyka do ust | Opracowanie błyszczyka do ust. | Kolejny krok w ewolucji makijażu ust. |
| 1932 | Beauty Micrometer | Urządzenie do mierzenia konturów twarzy z precyzją do 1/100 cala, aby wykryć wady i określić idealne cieniowanie. | Przykład naukowego podejścia do piękna, dążenie do perfekcji. |
| 1934 | Liquid Nail Enamel | Prekursor dzisiejszych lakierów do paznokci. | Zrewolucjonizował pielęgnację paznokci. |
| 1935 | Pan-Cake Make-up | Stworzony dla filmów Technicolor, puder w kompakcie nakładany wilgotną gąbką, niwelujący odbicia światła i ukrywający niedoskonałości. | Rozwiązał problem makijażu w kolorowych filmach; stał się hitem wśród aktorek i publiczności. |
| 1940 | Tru-Color Lipstick | Pierwsza szminka odporna na rozmazywanie, opracowana przez Maxa Factora Jr. | Ustanowiła nowy standard trwałości szminek. |
| 1954 | Erace (korektor) | Oryginalny korektor, pierwotnie do ukrywania niedoskonałości na kamerze. | Pierwszy korektor dostępny w sprzedaży detalicznej, podstawa współczesnego makijażu. |
| 1958 | Mascara Wand | Pierwsza maskara aplikowana za pomocą szczoteczki z tubki. | Uprościła aplikację maskary, stając się uniwersalnym standardem. |
Uliczny charakteryzator
Do Ameryki Faktorowicz wyjechał w 1904 r. Miał tylko wziąć udział w Targach Światowych w St. Louis, gdzie wystawiał kosmetyki własnej produkcji, ale ostatecznie pozostał w USA na stałe. W 1907 r. już jako Max Factor przeniósł się do Los Angeles, gdzie podobnie jak wcześniej w Moskwie otworzył sklep drogeryjno-perukarski. Niedługo potem zaczął pracować w Hollywood jako uliczny charakteryzator aktorów filmowych, którzy w tamtych czasach poddawali się charakteryzacji na własny koszt. Szybko zdobył renomę i do jego ulicznego stoiska zaczęły ustawiać się kolejki artystów.
Max Factor oglądał filmy i jedynym, co zauważał u aktorów, była źle wykonana charakteryzacja. W tych czasach bowiem do malowania ust używano tępej pomady, a koloryt cery wyrównywano twardym podkładem w sztyfcie. Biedniejsi aktorzy natomiast, których nie było stać na kosmetyki, używali do charakteryzacji twarzy produktów znalezionych w swoich domach, np. wazeliny i mąki czy skrobi ziemniaczanej połączonej ze smalcem. W 1914 r. Max Factor opracował więc nowoczesny podkład dla aktorów, łatwo nakładany i zmywalny, nadający twarzy naturalny wygląd bez efektu maski. Produkt miał nowoczesną formułę, a występował aż w 12 odcieniach. Autorską metodę charakteryzacji określił terminem make-up.
Jego wynalazek odniósł spektakularny sukces komercyjny. Zmotywowany Max Factor wprowadził więc kilka kolejnych innowacji kosmetycznych. Stworzył szminkę w sztyfcie, kosmetyki zamiast do pudełek zaczął pakować do bardziej praktycznych tubek. Opracował formułę błyszczyka do ust, a dla podkreślenia głębokich, kobiecych spojrzeń stworzył sztuczne rzęsy i skonstruował pierwszą zalotkę. Skonstruował rozkładany, przenośny kuferek z szufladkami i lustrem do przechowywania kobiecych kosmetyków. Jako pierwszy do produkcji peruk zastosował prawdziwe włosy zamiast wełny.
Max Factor także i przede wszystkim uczył, jak z tych kosmetyków korzystać. W tym celu prowadził lekcje urody, podczas których edukował kobiety w dziedzinie makijażu.
Czas Oskara
W 1929 r. otrzymał od Amerykańskiej Akademii Filmowej Oscara, który został po raz pierwszy przyznany za charakteryzację. Max Factor dokonał licznych metamorfoz wśród hollywoodzkich gwiazd. Pofarbował na rudo loki Rity Hayworth, a włosy Jean Harlow rozjaśnił do odcienia platyny. Usta Clary Bow zyskały dzięki jego szablonowi kształt serca. Jego słynnymi klientami byli także: Rudolph Valentino, Charlie Chaplin, Marlena Dietrich, Pola Negri, Frank Sinatra czy John Wayne. Już w 1930 r. firma Maxa Factora eksportowała swoje produkty do 80 krajów na świecie.
Max Factor był również znany z wykorzystywania naukowego podejścia do piękna W 1932 r. skonstruował kalibrator urody. Przyrząd służył do ustalania wymiarów budowy twarzy, co pomagało mu w doborze odcieni tak, aby idealnie wyprofilować twarz. Trzy lata później stworzył Pan-Cake Make-up, niezastąpiony i do dziś spotykany w każdej damskiej torebce. Kiedy aktorki zaczęły coraz częściej zabierać Pan-Cake do domów, by używać go na co dzień, Max Factor wprowadził go do sprzedaży detalicznej.
Życie osobiste
Życie osobiste Maxa Factora było złożone, naznaczone wieloma małżeństwami oraz walką o opiekę nad dziećmi. Był trzykrotnie żonaty. Jego pierwsza wybranka Esther Rosa Smoler (Lizzie) zmarła niespodziewanie z powodu krwotoku móz-gowego. Jego drugie małżeństwo z Humą „Helen” Sradkowską było krótkotrwałe i zakończyło się gorzką batalią sądową o opiekę nad dziećmi, którą ostatecznie wygrał. Trzeci związek z Jennie Cook był najtrwalszy. Miał kilkoro dzieci: Freda, Cecilia, Davis, Francisa „Franka” (później Max Factor Jr.) i Louisa.
Zestawienie ogromnego sukcesu publicznego i trudnego życia osobistego ukazuje głębszą ludzką his-torię. Pomimo sławy i wpływu Faktorowicz pozostawał podatny na osobiste tragedie i zagrożenia. Jego zdolność do głębokiego nawiązywania kontaktów z gwiazdami Holly-wood jako „powiernik” pomimo barier językowych, sugeruje potężną, niewerbalną charyzmę, empatię i głębokie zrozumienie ludzkiej psychologii i wizerunku, które były prawdopodobnie tak samo kluczowe dla jego sukcesu, jak jego innowacje techniczne.
Zmarł 30 sierpnia 1938 r. we śnie w swoim domu w Beverly Hills.
Marka
Dziś stworzona przez niego firma to globalna marka kosmetyczna. Max Factor ma swoją gwiazdę w Alei Gwiazd w Hollywood. Wprowadził w makijażu zasadę zwaną harmonią kolorów – termin powszechnie używany do dzisiaj. Odcienie zostały dobrane tak, by podkreślać kobiece piękno: naturalnie wyglądającą cerę, oczy i kolor włosów.
Maksymilian Faktorowicz, człowiek stojący za legendarną marką Max Factor, był znacznie więcej niż producentem kosmetyków. Był wizjonerem, który, kierowany połączeniem naukowej ciekawości, artystycznego zmysłu i głębokiego zrozumienia ludzkich aspiracji, przekształcił samą koncepcję piękna. Od rewolucjonizowania makijażu dla srebrnego ekranu po demokratyzację glamouru dla każdej kobiety, jego innowacje położyły podwaliny pod nowoczesny przemysł kosmetyczny. Jego historia życia, naznaczona skromnymi początkami, osobistymi wyzwaniami i niezwykłymi osiągnięciami, służy jako trwałe świadectwo siły innowacji, odporności i przekonania, że „glamour się tworzy”. Jego dziedzictwo nadal kształtuje to, jak postrzegamy i wchodzimy w interakcje z pięknem dzisiaj, czyniąc je prawdziwą ikoną kultury.